بله ، از جمله آیاتی که مفسران، موسیقی را یکی از مصادیق آن آیات شمرده اند عبارتنداز:
- « وَ مِنَالنَّاسِ مَن يَشْترَِى لَهْوَ الْحَدِيثِ لِيُضِلَّ عَن سَبِيلِ اللَّهِ بِغَيْرِ عِلْمٍ وَ يَتَّخِذَها هُزُواً......»؛)لقمان، 6(ترجمه: و برخی از مردم سخنان بیهوده را می خرند تا مردم را از روی نادانی ، از راه خدا گمراه کنند.
كلمه" لهو" به معناى هر چيزى استكه آدمى را از مهمش باز بدارد، و لهو الحديث آن سخنى است كه آدمى را از حق منصرف نموده و به خود مشغول سازد، مانند حكايات خرافى، و داستانهايى كه آدمى را به فساد وفجور مىكشاند، و يا از قبيل سرگرمى به شعر و موسيقى و مزمار و ساير آلات لهو كه همه اينها مصاديق لهو الحديث هستند. (ترجمه الميزان، ج16، ص313)
- « وَ الَّذِينَهُمْ عَنِ اللَّغْوِ مُعْرِضُون»؛ )مؤمنون، 3(
- « وَ الَّذِينَلَا يَشْهَدُونَالزُّور»؛ )فرقان، 72(
- « وَاجْتَنِبُواْ قَوْلَ الزُّور»؛ )حج، 30(
«قول زور» تفسیر به «خوانندگى حرام» (غنا) و «شهادت به باطل» شده است [1]
البته توجه کنید که منابع فقه شیعه عبارتند از: قرآن كریم، سنت و روایات، عقل و اجماع؛ به گونه ای كه هر یك از اینها به تنهایی میتواند برای مستند بودن حكم فقهی،دارای ارزش و اعتبار باشد.
از این رو لازم نیست همه احكام، به طور صریح،درقرآنكریم آمده باشد، بلكه چه بسا ارزشهای كلی در قرآن مطرح شده، ولی بیان جزئیات وتفصیل و تطبیق آنها توسط معصومین(ع) صورت گرفته باشد.
روایات فراوانی نیزدرتحریم موسیقی حرام (مطرب و شهوت انگیز) هست که می توان به &کتاب گناهان کبیره شهید آیت الله عبدالحسین دستغیب، جلد اول مراجعه کرد